Wanneer we met de lessen starten in januari, dan wint de zon weer elke dag aan kracht. De dagen worden geleidelijk aan langer en dat kunnen we alleen maar toejuichen!

Daarom bevat elke yogales vanaf nu een mooie “Zonnegroet”, in het Sanskriet: Suruya Namaskar.

De woorden ‘namaste’ of ‘namaskara’ met gevouwen handen voor het bovenlichaam worden ook nu nog in India gebruikt als begroeting. Het is een soort eerbied, vergelijkbaar met een buiging, een reverence of het afnemen van de hoed bij de heren, wat vroeger gebruikelijk was in Europa. De oefenserie ‘zonnegroet’ of ‘zonnegebed’ heeft een diepe symboliek in zich. De volgorde van de verschillende asana’s is een metafoor voor het verloop van een dag, een maand, een jaar, een heel leven of meerdere levens.

‘Surya namaskar’ symboliseert in het oprichten van het lichaam naar de hemel de energie van een nieuw leven. De ups en downs van de decennia worden belichaamd door het oprichten en buigen van de rug, het moment van de lichamelijke dood wordt gesymboliseerd door de houding op de grond zonder adem te halen. Met het uitvoeren van de asana ‘cobra’ wordt de ziel opnieuw geboren in een nieuw lichaam en strekt het zich via diverse lichaamshoudingen en leefomstandigheden weer naar de levengevende zon. In dat besef voert de yogi de oefenreeks ‘zonnegroet’ regelmatig uit als meditatie in beweging en houdt daarmee zijn lichaam als voertuig van de ziel gezond voor een lange levensreis.